معاون تهذیب حوزه‌های علمیه با تاکید بر اینکه دین داری عملیات فردی نیست، گفت: دین داری به این نیست که اراده فردی را تابع اراده خداوند کنیم بلکه دینداری یک اقدام جمعی است و باید در اراده جمعی دین دیداری کنیم و حقیقت دینداری، ولایت است.
حجت الاسلام والمسلمین عالم زاده نوری صبح امروز در جمع کارکنان مرکز مدیریت حوزه های علمیه در رابطه با نقش آفرینی مردم در نظام اسلامی (تمدن اسلامی) عنوان کرد: در کودکی تصور ما از دین داری منحصر به نماز، دعا و… بود. کمی بزرگتر شدیم و متوجه شدیم دین دستور به طلب علم داده است و دانش آموختن، مطالعه کردن و… نیز جز دین داری است و لحظاتی که در کلاس درس می‌نشینیم دین داری می‌کنیم. سپس متوجه شدیم که خداوند دستور به جهاد داده است و جنگیدن با دشمنان نیز دین داری است.
وی اضافه کرد: به مرور زمان تصور ما از دین داری کامل‌تر شد و متوجه شدیم که انسان می‌تواند در همه ساعات شبانه روز دین داری کند و اینکه فقط ساعاتی را برای دین بگذارد اشتباه است.
معاون تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه بیان کرد: این تصور که دین داری ۲۴ ساعت از شبانه روز را پوشش می‌دهد نیز درست نیست و باید کامل‌تر شود، زیرا همه این تصور از دین داری، یک دینداری فردی (زندگی مومنانه و حیات دینی) است.
وی با اشاره به آیه «لَا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا» گفت: نمی‌توانیم بگوییم که فلان کار از توان ما بیشتر است پس باید آن را رها کنیم؛ زیرا خداوند کارهای بزرگی از ما می‌خواهد که از توان ما بیشتر است اما یک توان پنهانی نیز وجود دارد که با آن می‌توانیم آن کار بزرگ را انجام دهیم و این توان بزرگ «توان جمع» است.
حجت الاسلام والمسلمین عالم زاده نوری با بیان اینکه یک جمع باید اراده کند و پای کار بیاید، اظهار کرد: با توان جمعی که توان زیادی است می توان کار بزرگی انجام داد. اگر هرکسی به دنبال اراده و کار شخصی خود باشد کاری انجام نمی‌شود. باید اراده‌های فردی خود را کنار بگذاریم و اراده خود را فانی در اراده او کنیم؛ زیرا اگر هرکسی به دنبال اراده خودش باشد کار بزرگ اتفاق نمی‌افتد.
وی اضافه کرد: خداوند از ما کارهای بزرگی را خواسته است و تکلیف خداوند در این خواسته‌ها به تناسب توان فردی ما نیست و حتی قابل تحقق با یک جمع یا دوم جمع نیز نیست بلکه یک امت باید انجام دهد و منظور از امت نیز امت یک عصر نیست؛ بلکه امت تاریخی باید انجام دهد.
معاون تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه با اشاره به اینکه برقراری حکومت توحید در دنیا، اراده بزرگی است که ما باید محقق کنیم، افزود: برای تحقق این اراده یک جماعت باید به پا خیزند و کار را انجام بدهند و برای این امر لازم است که یک فرد به عنوان رهبر قرار بگیرد.
حجت الاسلام والمسلمین عالم زاده نوری اظهار کرد: در طول تاریخ پیامبران، ولی مردم برای انجام کارهای بزرگ بودند که به در نهایت به پیامبر اکرم (ص) رسید و بعد از ان ائمه (ع) بودند تا به امام زمان (عج) رسیدند و در عصر غیبت نیز امام زمان (عج) کسانی را به عنوان پیشوا برای مردم انتخاب کردند تا این کار بزرگ و تمدنی انجام شود.
وی با تاکید بر اینکه دین داری عملیات فردی نیست، تصریح کرد: دین داری به این نیست که اراده فردی را تابع اراده خداوند کنیم بلکه دینداری یک اقدام جمعی است. مشکل ما این است که هر کسی می‌خواهد خودش آدم خوبی باشد در حالی که باید در اراده جمعی دین دیداری کنیم و حقیقت دینداری، ولایت است.
معاون تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه با بیان اینکه ولایت اتصال انسان برای پدید آوردن یک پدیده جمعی است، گفت: این امر در عصر ما تحقق یافت و با یک اراده جمعی، انقلاب اسلامی شکل گرفت و قدرت طاغوتی فرو ریخت. در جنگ نیز صدام تصور می‌کرد سه روزه می‌تواند تهران را فتح کند و بر اساس محاسبات این امر درست بود؛ اما اراده جمعی یک ملت در مقابل کشوری که بیش از ۵۰ کشور پشت سرش بودند، مقاومت کرد.
وی با اشاره به اینکه در صحنه های متعددی این اراده جمعی موفق شد، ادامه داد: این اراده جمعی باید پای دین بماند. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود:«هر که روز خود را آغاز کند و دغدغه امور (مشکلات) مسلمانان را نداشته باشد، از آنان نیست و هر که فریاد کمک خواهیِ مردی را بشنود و به کمکش نشتابد، مسلمان نیست.» دین داری کردن یعنی اینکه نسبت به امور مسلمین اهتمام داشته باشیم.
حجت الاسلام والمسلمین عالم زاده نوری عنوان کرد: پیامبر اسلام (ص) فرمودند:«مَنْ ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَهً جَاهِلِیَّه؛ هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلی مرده است.» شناختن امام زمان یعنی اینکه امام زمانه و جبهه او را بشناسیم و در جبهه او کارهای بزرگ انجام دهیم.
معاون تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه با اشاره به اینکه جریان پیروزی انقلاب، جنگ تحمیلی، حوادثی مانند سیل و زلزله و کرونا نمونه‌ای از کارجمعی است، یادآور شد: انتخابات تجلی گاه دیگر این کار جمعی است که نیاز به اراده جمعی دارد و یک امت باید در آن اراده کند و مشارکت مردم در این کار جمعی، راه تحقق این اراده بزرگ است
